mis - arcydzieło Stanisława Barejii

tofik · jak nie JA to kto?

Scena 15: (w toalecie)

[Dwie sprzątaczki rozmawiaja. Po pewnym czasie wchodzi Stuwała i udaje sie w kierunku pisuaru]
Sprzątaczka I: Jak to go cofnęli?
Sprzątaczka II: A to jak to, to Pani nie wie!? Na ministra ma iść. Dzwonili wczoraj po meczu.
Sprzątaczka I: A skąd Pani wie?
Sprzątaczka II: Bo sama odbierałam telefon. Nikogo tu nie było, i jego też nie było, bo widocznie tak go namawiali naszego ministra.
Sprzątaczka I: Głupi by był, jakby się dał wziąć na ministra. A bo mu tu źle? Gdzie mu będzie lepiej? A za Marciniaka też wziął swoje!
Sprzątaczka II: No tak, tak ale Marciniak, proszę Pani, to się skarżył, że go orżnął.
Stuwała: Nic nie orżnął, nic nie orżnął, bo takie są stawki! I Marciniak nie jest dziecko. Trzysta tysięcy i mieszkanie i on jeszcze płacze. Nic mu się więcej nie należy... Mnie to prezes ma do zapłacenia pińcet złotych za te szafkę, co mu przewoziłem.
Sprzątaczka I: O! A nam to co, nie winien!? Jak wtedy co szklankę stłukł !
Sprzątaczka II: To ja mu mówię, że szklanka cztery złote kosztuje, a on to "dobra, dobra" i nie zapłacił.
Sprzątaczka I: Właśnie! Miś!
Stuwała: Miś, Miś! Świńska rura nie miś! Pięćset złotych! Pięćset złotych dla mnie nie ma, a sam forsą sra!

tofik · jak nie JA to kto?

Scena 16 (w pokoju prezesa)

[Stuwała podchodzi do szafy i zaczyna mówić]
Stuwała: Ja chciałem powiedzieć, że nas prezes wszystkie rozliczenia... bardzo dobrze prowadzi. Jak tylko coś yyyyy... że też yyyy... na przykład jest komu winien, to zaraz odda... W ogóle to ni nigdy nic nie jest winien, bo jest w tych sprawach dbający. Klub prowadzi dobrze...

tofik · jak nie JA to kto?

Scena 17: (w domu Misia)

[Misia ze snu wyrywa dzwonek do drzwi. Wchodzi jego była żona Irena wraz z ministrem i tragarzami]
Irena: No! Dzień dobry, Miśku! Wiesz, wpadłam na chwileczkę po, po swoje meble. Słuchaj, mam nadzieję, że ci nie przeszkadzam?
Miś: Nie
Irena: Pozwól, że...
Miś: Napijesz się?
Irena: ... przedstawię ci...
Miś: Napijesz się czegoś?
Irena: Nie, dziękuję...
Tragarz I: A ja, jeśli Pan pozwoly, z przyjemnością!
Irena: Oj! Ostrożnie, Panowie, uważajcie!
Tragarz II: We dwóch nie damy rady.
Miś: Przecież ... jest was trzech...
Irena: Miśku, pozwól jeszcze raz, to jest właśnie Władek.
Miś: Strasznie przepraszam! Najmocniej, strasznie przepraszam! Bardzo proszę! Niechże Pan Minister siada. Bardzo proszę.
Minister: Dajcie spokój z tym ministrem...
Miś: Proszę bardzo!
Minister: ... stare dzieje. Jak ci na imię?
Miś: Rysio! Yyy ...Ryszard...
Minister: Ryszard! Wszystkie Ryśki to porządne chłopy. Szkoda, że musieliście się rozstać. No, ale z drugiej strony...
Irena: Tego Kossaka... tego Kossaka... i tego Buddę.
Miś: Czekaj, czekaj, czekaj, zaraz, zaraz! Jakiego Buddę?
Irena: Władeczku, Kossaka to bym chciała do sypialni, a tego Buddę to do twojego gabinetu.
Miś: Ale czekaj, chwileczkę...
Minister: Bardzo Cię polubiłem chłopie... musisz kiedyś do nas wpaść.
Miś: Tak...
Minister: Tylko zadzwoń przedtem, żebyśmy... byli w domu. A to też ładne!
Miś: Co... No ale... A ty skąd wiedziałaś, że mnie zastaniesz... przecież... wiedziałaś, że wyjeżdżam.
Irena: Przechodziliśmy, po prostu i wpadliśmy.
Miś: Jak to przechodziłaś? Z tragarzami?
Minister: Taa! Przechodziliśmy, z tragarzami. Bardzo Cię polubiłem chłopie.

tofik · jak nie JA to kto?

Scena 18: (sen Misia)

[Misiowi śni się jak zakładał konto z żoną w banku londyńskim]
Bankier: Prose! Madam!
Miś: Pan mówi, że...
Irena: Że razem możemy korzystać z naszego konta.
[Następnie to jak żona wchodzi do mieszkania jak jego nie ma i wyrywa mu strony z paszportu. A następnie zdarzenie na granicy z WOPistą.]
WOPista II: To ja się pytam kto! Pytam się! Co to jest?!
[I wreszcie to jak jego była żona Irena pobiera z banku londyńskiego wszystkie pieniądze.]
Irena: Proszę Pana, proszę Pana! Poproszę wszystkie pieniądze z naszego konta!
Bankier: Proszę bardzo...

tofik · jak nie JA to kto?

Scena 19: (w sztabie milicji)

[Wlodarczyk wraz z szefem milicji komponują piosenkę]
Włodarczyk: Hej młody Junaku, smutek zwalcz i strach. Może na tym piachu za trzydzieści lat przebiegnie, być może, jasna, długa, prosta, szeroka jak morze Trasa Łazienkowska !
Komisarz: A tego nie rozumiem, a dlaczego "być może"?
Włodarczyk: No... "być może"... bo on jeszcze nie wie.
Komisarz: Dlaczego nie wie? No jak to nie wie?! Ty popatrz bracie! No? Młody człowiek... chłopak tak? Na warszawskim brzegu i dookoła pracują jego koledzy. Ty widzisz to?
Włodarczyk: Tak, teraz tak !
Komisarz: No widzisz! I on ją zaczyna widzieć powoli jakby, te trasę! On ją bracie widzi w swoich marzeniach! I ja by tu dawał od razu Gis!

tofik · jak nie JA to kto?

Scena 20: (próba orkiestry)

[Dyrygent rozmawia z muzykiem]
Muzyk: Jak to od Gis?!
Dyrygent: Od Gis, od gitary. I w miejsce słów "być może" dajemy "z pewnością". Uwaga!

tofik · jak nie JA to kto?

Scena 21: (koncert)

[Spiewak śpiewa piosenkę skonponowaną przez Włodarczyka i Komisarza]
Śpiewak: Hej młody Junaku, smutek zwalcz i strach! Przecież na tym piachu za trzydzieści lat, przebiegnie z pewnością jasna, długa, prosta, Szeroka jak morze Trasa Łazienkowska! I z brzegiem zepnie drugi brzeg, na którym twój ojciec legł ! La, la, la, laaa, la, la, la...
[Włodarczyk podchodzi do śpiewaka]
Włodarczyk: Brawo!
Komisarz: No pięknieś pan nam to wszystko wyśpiewał Panie Cwynar.
Śpiewak: Ja wam zawsze wszystko wyśpiewam!

tofik · jak nie JA to kto?

Scena 22: (w sztabie milicji)

[Rozmowa Komisarza i Włodarczyka]
Komisarz: No widzisz!
Włodarczyk: Masz rację
Komisarz: Mówiłem Ci...
Włodarczyk: Przekonałeś mnie, potrzymaj...
Komisarz: Mmm...
Szef i Komisarz (razem śpiewają): I z brzegiem zepnie drugi brzeg, na którym twój ojciec biegł! Pa, ram, pam, pam, pam...
[Wchodzi Miś]
Komisarz: Tak?
Miś: Nie przeszkadzam?
Komisarz: Cześć Rysiu. Co jest?
[W sąsiednim pokoju Sekretarka rozmawia z Handlarką]
Sekretarka (do handlarki): Już myślałam, że Pani nie przyjdzie.
Handlarka: Co miałam nie przyjść. Tyle, że na zachodnim wysiadłam, bo na centralnym strach jak łapią.
Sekretarka: A no co robić...

tofik · jak nie JA to kto?

Scena 23: (w sztabie milicji)

[Rozmowa Misia z Komisarzem]
Miś: No, mówi się trudno...
Komisarz: Rok, najmniej rok! To jest sprawa...
Komisarz: Tak jest, to jest... Rok...
Komisarz: Te baby to jednak są, daj spokój. Tak wziąć i wydrzeć. Ale co można było zrobić? Nic.
Komisarz: Niic... Chociaż, wiesz, taka myśl przychodzi mi do głowy. ... Nie! Skąd! Posłuchaj!

tofik · jak nie JA to kto?

Scena 24: (koncert)

[Śpiewaczka śpiewa piosenkę ułożoną przez Komisarza]
Śpiewaczka: W serca mego zatrzymamy się porcie. W porcie pełnym czułości i wzruszeń.

tofik · jak nie JA to kto?

Scena 25: (w sztabie milicji)

[Komisarz i Włodarczyk dyskutują na temat nowej piosenki]
Komisarz: I dalej "żadnych kartek jak w twoim paszporcie"
Włodarczyk: "Byś był ze mną wyrywać nie muszę".

tofik · jak nie JA to kto?

Scena 26: (koncert)

[Śpiewaczka śpiewa piosenkę ułożoną przez Komisarza]
Śpiewaczka: Żadnych kartek jak w twoim paszporcie, żadnych kartek wyrywać nie muszę! Byś był ze mną wyrywać nie muszę!

tofik · jak nie JA to kto?

Scena 27: (w toalecie)

[Rozmowa dwóch sprzątaczek i Stuwały na temat zagranicznej rodziny Misia]
Sprzątaczka I: Sama Pani słyszała?
Sprzątaczka II: Powiadam Pani! Kogoś tam namawiał, że jego ciotka przyjedzie z Londynu i pieniądze przywiezie.
Sprzątaczka I: On kłamał!
Sprzątaczka II: Więc widzi Pani, że on też kłamał w tych papierach na paszport co Pani u niego widziała.
Sprzątaczka I: Rodzina za granicą: "Nie posiada" Tak napisał.
Sprzątaczka II: A posiada, bo ciotkę ma. I to w Londynie, to zagranicą jest.
Stuwała: Forsę na koncie w Londynie ma, a nie ciotkę. Rośniak jak z klubu odchodził to mi wszystko powiedział. To mnie każe do siebie dzwonić i wtedy idiotyzmy do mnie różne gada: "A to ciocia z Londynu do mnie dzwoni" i dziwi się.
Sprzątaczka II: Patrz Pan, no!
Stuwała: Duperele różne takie! Tak je... ciotka jego...
Sprzątaczka II: Patrz Pani! To z tą ciotką to też nie prawda!
Sprzątaczka I: Ten człowiek w życiu słowa prawdy nie powiedział !!

tofik · jak nie JA to kto?

Scena 28: (w wytwórni filmowej)

[Trzej robotnicy sączą bełta przy stole. Wchodzi Hochwander]
Hochwander: Panowie, no co jest? Trzy dni i już miało być rozebrane!
Robotnik I: Będzie rozebrane. Śniadanie kończymy i już robimy, panie kierowniku.
Hochwander: Śniadanie to wy w domu jedźcie, bo mi tu reżyser na głowę włazi! Że dekoracja nie gotowa...
Robotnik II: Ty, co on za jeden jest?
Robotnik I: Kierownik produkcji, Hochwander. Przyszedł z kobitą i szpanuje! No, kończ Władziu i robimy!
[Robotnicy kończą delektować się bełtem, po czym wyciągają karty do gry]

tofik · jak nie JA to kto?

Scena 29: (w biurze wytwórni filmowej)

[Miś rozmawia z Hochwanderem i poznaje Olę]
Hochwander: Hej!
Miś: Heej...
Hochwander: Nasza gwiazda. Olu przedstaw się Panu.
Ola: Aleksandra Kozeł.
Miś: Ochudzki... Ryszard. Bardzo mi miło.
Hochwander: Dobrze... No? Co słychać Rysiu?
Miś: Powoli...
Hochwander: Olu idź... zobacz co jest dzisiaj na obiad w bufecie... Bardzo porządna dziewczyna.
Miś: Trudno! Co robić...
Hochwander: Serio, bardzo bym chciał, żeby się jakoś w życiu ustawiła. No więc?
Miś: Janek, wiesz jak było! Była wojna! Pięć lat wojny, pięć lat okupacji, wiesz...
Hochwander: Dwadzieścia osiem filmów o tym zrobiłem, robię dwudziesty dziewiąty.
Miś: No, to już z samych filmów wiesz jak było. Było ciężko. A przed wojną jak było? Za sanacji proszę Ciebie!
Hochwander: Osiemnaście filmów mam o tym. Co to za brat? Gdzie on jest?
Miś: Nigdzie! On jest tylko w świadomości tej mojej ciotki. Bardzo bogata, siedemdziesiąt dziewięć lat, mieszka w Londynie. Wystarczy Ci? Rodzice wysłali mojej ciotce zdjęcie. No, lekko przesadzone... Na zdjęciu było mnie dwóch, że niby nas dwójka się urodziła, bliźniaków. I ciotka przysyłała po pięćdziesiąt na każdego z nas! Czyli razem sto! Dla niej pięćdziesiąt czy sto to wiesz było bez różnicy. A dla nas... Janek, co Ci będę dużo mówił. Nam było ciężko. Ojciec bracie...
Hochwander: Przestań bo zwariuję! Wiem, że było ciężko! Osiemnaście filmów mi było ciężko! Czego ty ode mnie chcesz?!
Miś: Ciotka za tydzień przyjeżdża do kraju. Pierwszy raz po pięćdziesięciu latach. Musi nas być dwóch braci bliźniaków i do Ciebie z tym przychodzę... Janek, to co ciotka przywiezie dla brata jest twoje. no?
Hochwander: Skąd ja mogę wiedzieć... ile ona przywiezie dla brata?
Miś: Janek? Masz ze mną złe układy?
Hochwander: No powiedzmy... zgrałbyś epizod w moim filmie. Potem zachorujesz. I to by była podstawa do poszukiwania sobowtóra na dublera. No i co, zadowolony jesteś ?